Dit rapport onderzoekt of een vernieuwde sociale kaart waarin religieus geïnspireerde solidariteitsinitiatieven mee opgenomen worden, seculiere welzijnsactoren kan helpen om deze initiatieven als complementaire partner te beschouwen en de wederzijdse argwaan weg kan nemen.
Om op deze vraag te kunnen antwoorden moeten we eerst een beter begrip van, en zicht op het religieus en levensbeschouwelijk geïnspireerd solidariteitslandschap in Vlaanderen creëren. Eens dit gebeurd is, stellen we ons de vraag of een vernieuwde sociale kaart ons effectief kan helpen om complementaire samenwerkingen te bevorderen tussen levensbeschouwelijk geïnspireerde solidariteitsinitiatieven en niet-religieuze welzijnsactoren. We bekijken de valkuilen van deze aanpak, geven enkele basisvereisten van een platform dat complementaire samenwerkingen zou kunnen stimuleren, en reflecteren op de lessen uit het Intersol-project.
Het rapport richt zich op beleidsmedewerkers en -makers van (1) lokale, regionale en nationale overheden, (2) in publieke instellingen en (3) in sociaal werk organisaties die verder willen nadenken over religie-gerelateerde gevoeligheden, en bereid zijn te zoeken naar betere vormen van samenwerking en complementariteit.
