Els Minne (KULeuven) onderzocht hoe de relatie tussen katholieke actoren en de stad Brussel (België) beïnvloed werd door hun invulling van het begrip armoede. Els toont hoe de dynamiek tussen geestelijken en verstedelijking op lokaal niveau veranderde als gevolg van de internationale vernieuwingscampagne van de katholieke kerk in de jaren zestig. Vóór het Tweede Vaticaans Concilie zagen katholieken stedelijke armoede als bewijs van het secularisatieproces in moderne Europese steden. Vanaf de jaren zestig begonnen de katholieke geestelijken in Brussel – maar ook in andere Europese steden – echter het idee te weerleggen dat religie en verstedelijking onverenigbaar waren, en riepen ze in plaats daarvan op tot een positieve houding ten opzichte van moderne steden. Door moderne steden niet langer met armoede te associëren, stimuleerde het Brusselse vicariaat zijn pastoors om een actieve relatie met de stad aan te gaan om haar fysieke en sociale omgeving vorm te geven.
Het volledige wetenschappelijk artikel is te vinden via deze link.
